jarle

er det bresprekker vi ser nede til høyre, så er vel holmaskjer et bra skjer å kvile på? men kan ikkje hugse at det såg slik ut der...

hmmm, på bilde 18 ser det ut til at eggen er lettere på vinterføre enn høstføre... såvidt eg klarer å orientere meg må det har vært der vi kløv ned til høyre ved steinen bak den glade vandreren. og reiv løs ein stein på sine gode 50L? gratulerer med ei flott helg!

25. april var det bare piperøret som var synlig på tilbygget...

flere skyer reduserer også varmetapet fra luftlag og land under skyene... så man må nok finregne litt på det der...

jada, co2 er jo løselig i vann, og når vanndamp kondenserer til dråper oppi himmelen, så vil det jo være ganske reint vann i førstninga, så hvis det holder seg lenge nok oppe, så vil litt co2 løse seg i vanndråpene. når disse faller ned blir naturligvis co2-en med. men, det ville være en stor overdrivelse å si at co2 løser seg lett i vann! løseligheten er i tillegg avh av trykket, og det er jo som kjent fallende med høyden. hadde co2 vært mer løselig i vann, kunne man skrubbet røykgass med det. men når dette tydeligvis ikkje fungerer, får det meg til å tro at mer regn har en veldig liten effekt på co2-innholdet i atmosfæren. dette avhenger jo også av at co2-innholdet i atmosfæren er konsentrert i de lavere luftlag hvor kondensasjon av vanndamp til skyer/regn faktisk skjer.

tidsmessig faller det jævlig bra sammen med økt kjøpekraft, forbrukersamfunn og bruk-og-kast-mentalitet...

det var jo 1.mai-helg...

nevnte eg at vi ikkje såg eit menneske frå vi forlot bilen i erdal, til vi kom ned til vegen i fjærland?

hehe,,, ja... 6. juni er en merkedag for min del...

hmmm, snønipa bak? kanskje eggenipa?

vi startet på erdal: https://www.fjellforum.no/index.php?app=forums&module=forums&controller=topic&id=12025

hei mayhassen! må ærleg innrømme at eg har aldri prøvd pulk, så om det er noko betre/verre kan eg ikkje sei noko sikkert om. men skal du gå ruta vi gjekk, så trur eg pulken blir kjip i begge ender. tviler på om pulk hadde vore noko kjekt fra parkeringa og fram til snøen, eller fra flatbrehytta og ned til fjærland. oppe på flata er det sikkert greit å bruke pulk då, men det har du vel prøvd sjølv på hardangervidda? vi gjekk i ganske tett småskog, og råtten snø, berre tenk korleos det ville være å buksere med seg ein pulk! eg lånte ein bergans alpinist med rulletopp for å teste QSS bæresystemet, regner med han kanskje var på rundt 25kg? han blei aldri veigd. men andré sin var tyngre... før eg drog mista eg nesten motet då eg skulle bære sekken ut i stova, men den føltes veldig mykje lettare då den kom på ryggen. så idag har eg kjøpt meg ny sekk... trur eg trygt kan sei eg hadde lagt meg ned før å døy halvvegs på langetappen med min gamle sekk... ja, du fant småttebildene morten. tipper dei er meir spektakulære litt seinare på våren. no var det plankekøyring å komme opp. det svever ein liten tanke i bakhovudet om å gå kåpa via småttene til sommaren...

Planen var i utgangspunktet å gå josten helga før 1.mai, men værmeldingane gjorde at andré ringde med nokre dagar før avreise og spurde om framskunding var ok. etter å ha teke ein kjapp oversikt over studia, sa eg sjølvsagt ja til det. andré og camilla kom med bil frå oslo, medan eg tok bussen frå trondheim. eg ankom erdal kl 0300 tirsdag morgon, og fekk nokre timar i posen før vi la i veg oppover mot erdalsbreen. men før den tid hadde vi en ekstra frukost på ein støl. sola skein frå skyfri himmel, og livet var godt. med mat i kroppen var det berre å fortsetje oppover dalen. eg er ingen nobelprisvinnar i bæring av tung sekk, men med innlånt bergans alpinist gjekk også dette overraskande bra. før vi bann oss i tau og gjekk på breen, tok vi oss tid til ein nærare titt på enden av brefallet, der det stakk ut i det frosnet vatnet. vakkert! vel oppe første stigning på breen måtte vi ta ein pause, andré følte seg ikkje heilt på topp og ville ha ein liten time på ryggen i teltet. eg og camilla tok på oss vasskoking, og sovna nesten frå heile greia. vi kom oss tilslutt vidare, og slo første leir på toppen av erdalsbreen, der det heiter høgda (?). 1400 høgdemeter kunne vi sjå oss nøgde med. så var det berre å nyte utsikten mot spisse sunnmørsfjell, som bada i raud solnedgang. onsdag var på ingen måte ein dårligare dag enn forgjengaren sin. vel nede i bunnen av småtten måtte skallet av, og vi gjekk opp iført kun ullundertøy (riktignok type lang). svetten sila, og vi slo ny leir då vi kom opp til ståleskaret. her åt vi middag og tok ein lang middagskvil, før vi labba iveg mot kåpa omlag kl 18. det var nesten vindstille, og sola hang framleis halvhøgt på himmelen. føret opp var perfekt, og vi spaserte nærmast opp med isøks som einaste sikring. på toppen vart vi sitjande ein time, og kikka på vakre hurrungfjell, og flotte vestlandsfjell. vel nede igjen tok vi vegen gjennom sjølve vindgryta i ståleskaret, og kom tilbake til teltet osm hadde lagt utan sol lenge. før vi slokna fekk vi unna mykje snøsmelting før morgondagen. torsdag, den store gå-langt-dagen: med det været vi hadde, så hadde ikkje orientering vore noko problem. vi visste heile tida nøyaktig kor på kartet vi var. difor hadde ingen av oss tenkt på at jostedalsbrekartet er i 1:100000... så om morgonen la vi planen, vi ville gå til flatbrehytta, så vi kunne rekke buss frå fjærland dagen etter. halv ti labba vi iveg, med brenibba som første mål. men allereie før vi kom så langt rauk vaieren på andré sin riva 3-binding. uflaks! heldigvis fekk vi fiksa det, og turen kunne fortsetje. etter brenibba skulle vi altså byrje å ete opp dei drøye to mila til flatbrehytta... det er vel ikkje overraskande for dykk å høyre at vi snart lurte på kvifor det tok så lang tid å komme seg frå delmål til delmål? iallfall vart både høgste breakul og ramnane passert. sistnevnte var åstad for middagseting, ca kl 17. la meg få skyte inn at real viltgryte gjer seg best med varmt vatn... vi fortsette utover kvelden, det var trass alt ikkej så langt igjen og vi kom til å være framme før det vart mørkt... eller ikkje?? på supphellebreen kom hovudlyktene fram, mi for anledninga med nesten frosne batteri... i lysa frå desse seig vi nedover breen, langs gamle spor lagt att av tidligare passerande. det var stup mørkt, og vi såg berre kort vei framfor oss. tilslutt kom vi til skaret, og bar skiene nedover dei drøye to hundre høgdemeterane mot hytta. kor er så hytta? vi gjekk sjølvsagt for langt, og måtte gå opp at ca 50 høgdemeter for å finne hytta. dette hadde ikkje vore så lett utan gps. kl 0100 ramla vi ned i vindgryta rundt hytta, og kunne konstatere at vi måtte grave fram døra. vel inne kunne vi frå hytteboka anta at vi var årets første besøkande, og at det framleis var att kola frå ifjor! ein lang dag, 15,5 timar, var over. men det var då merkeleg lang tid å bruke på 25km? sjølv med øydelagt binding? kartet vart teke fram, og kontrollen viste at vi hadde rett... fredag var det berre å feste skia på sekken og trakke seg nedover i råtesnøen. det tok oss omlag 3 timar å komme ned, og eg kunne kjenne små elver i skoa mesteparten av vegen... resten av turen heim gjekk knirkefritt... laurdag snakka eg med andré igjen, som innen den tid hadde kontrollsjekka distansen igjen, og no altså innsett at kartet slettes ikkje var i 1:50000. torsdagsetappen frå ståleskaret til flatbrehytta hadde altså vorte revidert, og funne til å være 47km! snakkar om pinleg bommert... det positivet er at eg gjekk min lengste dagsmarsj nokon sinne, sannsynligvis med den tungaste sekken eg har hatt nokonsinne. det får meg i det minste til å føle meg litt barsk... fleire bilete frå turen fin de her:

over vidda? ironman-triatlonet går jo med sykkel/maratonløp frå eidfjord til gaustadtoppen. no er kanskje ikkje dette beinaste vegen, men vidda er fin, og det er "gamleveg" ned måbødalen til eidfjord. det fordrar forøvrig eit av dei kortaste ferjesambanda: bruravik - brimnes. nokre småtunnelar til norheimsund, nokre småtunnelar opp tokagjelet, men her kan ein kanskje lure seg utanom? (med risiko for steinsprang). resten er iallfall ganske greit dekka med sykkelsti såvidt eg hugsar...

kondens er bare et problem så lenge kameraet er kaldere enn lufta. da kan fuktighet i lufta kondensere og bli dråper i og utenpå kameraet. når det er temperert for teltet bør det gå bra! har vanligvis mitt liggende i fotobagen (den er vanntett!), og batterier ligger i lomma inni soveposen når eg er i den. det ser ut til å fungere bra!

kom hjem fra josten idag tidlig! fine forhold på breen, stort sett tørrsnø oppe på flata. litt sprekker er synlige i småttene, men veldig greit å finne ein vei igjennom. det som er verd å merke seg er at det ligger mye snø i nedstigninga fra flatbrehytta. visstnok mer enn det som er normalt, og den er ganske råtten. eneste realistiske alternativet vi såg var å bære skiene helt ned, og det tok oss tre timer til parkeringa nede i dalen. så beregn nok tid til å rekke bussen! tror forøvrig det kan bli en sosial tur 1. mai-helga, vet at både BSI og NTNUI, samt DNT har turer...

har den! iallfall den som skal flyte osv... d80 har eg og, funker det...

var på tur med en kar med truger og snowboard i helga, det er neppe trugene som hindrer deg i å nå toppen. kjør fra sunndal mot nord, og følg skilting mot innerdal. parkering og teltplass ved dalsbøen i viromdalen. opp til ryggen mellom 1635 og 1686 på sandvikhaugen. videre ryggen mot dronningkrona. fra dalen begynner du 50m øst for parkeringen, over jorde. høyspentmaster er fin veiviser opp rett dal fin tur nr 2 er mohaugen, samme start, men til høyre når man kommer til tregrensa. "det er alltid sol på mohaugen". forøvrig en minst like fin nedkjøring. snøen nede i dalen, og nederst i skogen er pill råtten, men i helga var det veldig bra forhold fra 5-600 moh. god tur!

mohaugen i innerdalen, det er alltid sol på mohaugen. det er en dag, så kan du gå uten sol på dronningkrona den andre dagen. men ganske langt fra oslo da...

tollvesenet: http://www.toll.no/templates_TAD/Article.aspx?id=131803&epslanguage=NO&parentid=66240 ifølge eksempelet er tolltariffen for klær ol 10.7%. dvs at for disse må du gange prisen du har betalt med 1.25*1.107= 1.384 for å få pris med moms+toll.

og legg deg mellom de med varmest poser

å kategorisere det som feil kan vel være å ta litt hardt i, selv om man neppe får svære lyn av en slik boks... uansett ingen stjerneidé å sette slikt i mikroen... hvem har med mikrobølgeovn på tur da`?

påskefjellet i trysil er vel, som noen allerede nevner, ikkje det samme som langt ute på hardangervidda... skjønner jo forsåvidt at man ikkje ønsker masse urinering i hyttefelt og skianlegg? det blir jo gjerne litt mer om man skal på påskefylla også...

sånt som denne: http://www.trekking-mahlzeiten.de/trekking-mahlzeiten-online-shop/produkte/Zwischenmahlzeiten_507/Cheeseburger_in_der_Dose_4641.html cheeseburger på boks! er det noen som har prøvd, eller blir eg bare nødt til å bestille en selv?

har ikkje testa duken min i skikkelig grisevær. men på folkehøgskulen vart det eit par dager med "snorking etter rein", seint i jakta vart eg og ein til overraska av sludd og litt småsurt vær ein plass mellom taumevatn og rosskreppfjorden. så vi fann det best å sette og ned og titte litt. eg sovna ganske raskt til tross for sluddet som klaska mot nasetippen. hadde på meg ullundertøy, goretex og fjellduken thermo. eg kan ærlig talt ikkje tenke meg at en vanlig vindsekk kan konkurrere på annet enn vekt...