Strilaliv

Det blei den same buksa hos oss og. Så smal at han kan bruka utan belte og lang nok til å vara eit års tid. Og best av alt er at 15-åringen er fornøyd med buksa, så no slepp eg gå fjellturar med ein tenåring i olabukse.

På Hygglo er tinga forsikra mens dei ikkje er det på finn. Hygglo tek 20% i provisjon, finn er gratis. Eg har tenkt tanken sjølv på utstyr som ikkje er i bruk/svært sjeldan er i bruk.

Ganske lur løysing for å sleppa bera alt til fjells som ikkje kom opp under skutersesongen. Vil det gå å kobla pulkdrag frå fjellpulken på?

Fann du bukse til 14-åringen din, @ost? Oppdaga at turbuksa til han lange slampen min stoppar godt over fjellstøvlane, så på tide at han får ny

Og for å svara på det du eigentleg spurte om. 10-åringen min har Rago dame. Dameposen er som du har sett ei litt anna form enn herre. For min 10-åring er det perfekt. Han liker nemleg å krølla seg saman når han søv og har plass til å dra beina opp i fosterstilling inne i soveposen. Han fekk Rago dame fordi det var den som var på tilbod til knallpris i outleten til Helsport då han skulle ha ny sovepose. I dag hadde eg nok kjøpt syntetpose til han så hadde eg sluppe bekymra meg over søling av te eller vatn i posen.

Kva med voksenpose og så snøra av nederst? 10-åringen min (140 cm) har hatt Helsport Rago dunpose til voksen i to år. Eg snører av nederste delen med strikken til liggeunderlaget slik at posen blir passe lang.

Takk @torese Gregory har dei på Oslo Sportslager, så det blir ein del prøving der reknar eg med. Ideelt sett ser eg etter ein sekk som kan justera rygglengda slik at han kan voksa litt til. Han blir nok ikkje så mykje høgare enn det han er no. Det at han er så tynn lagar dei største problema - det er jo ingenting å festa hoftebeltet på. Og ein smal rygg slik at skulderstroppene går for langt ut. Det er ingen lettvektssekk når me skal på hytta - den som vil ha brus må bera det opp - så heldigvis er han sterk i både beina og overkroppen.

Husets tenåring treng ny sekk. No er Osprey Ace 50 for liten for han og han er alt for tynn til å bruka Osprey Xena 85/Xenith 105 Hagløfs 65 (dame, kjøpt i 2008) eller ein Lowe Alpine på 75 liter som me har her heime. Kva andre sekkar enn Osprey Ace 75 skal me sjå etter som kan passa ein lang og tynn slamp på 175 cm og 55 kg? Han har føretrekt å bruka Osprey og har hatt Ace i 38 og 50 liter. Han har prøvd Gregory dagstursekk på rundt 30 liter. Sjølv om denne passar, så liker han ikkje å gå med han. Han har nok ein Osprey-rygg og ikkje Gregory akkurat som mor... Og ja, han treng ekspedisjonsstorleik på sekken sin. Me må gå 2 km (og bæra alt) når me skal på hytta og i tillegg starter han på vidaregåande no med mykje friluftsliv året rundt. Me skal til Oslo og prøva sekka, men må ha ein plan for kva me skal sjå etter

Og to av tre produkt er BÅDE gluten- OG mjølkefrie! Hurra for cøliakarane og mjølkeallergikarane eg deler hus med. Det vil sei alle andre enn meg

Tusen takk @Bjørn J og @rune1974. Då blir det Nikwax

Den gamle bomullsanorakken min (frå -93) treng ein runde impregnering etterkvart. Kva er det beste produktet å bruka; Greenland Wax eller Nikwax? Anorakken blir kun brukt i høgfjellet på vinterstid så det er vind og snø og ikkje regn, som er ankepunktet.

@Kattguld JA til telttur! Det eg har gjort når eg har sove ute no eller hatt lang dag i skogen med fast base, er å sondera terrenget med ein gong me er framme. Funne ut kor eg skal gå på do. Sjekka at det er ingen greiner eller steinar å snubla i viss eg må skunda meg. Ikkje minst at doplassen er litt isolert slik at eg ikkje treng å uroa meg for at nokon ser på meg når eg er på do. Alt planlagt og med do-kittet innan rekkevidde, så er det ikkje noko krise å måtta springa i full fart. Men ja, meir planlegging (og katastrofetenking) enn det var før.

@Per Fredrik Loperamid skal IKKJE brukast ved autoimmun tarmsjukdom. Det er ikkje ein vanleg diaré som treng stoppast. Det er blod og puss og sår i tarmsystemet og me får ulike medikament til behandling av sjukdomen. Diaré er berre ein liten del av sjukdomsbiletet.

Tusen takk @Skal bare... Då er det bare å finna ut om det er mulig å få tak i trykte variantar

Eg har ulcerøs kolitt og har gjort meg ulike erfaringar litt avhengig av sjukdsomsaktiviteten. I sekken: Har ALLTID ein pose med ein dopapirrull, ein ziplockpose med ein pakke våtserviettar så dei ikkje tørkar ut, ein rull hundeposar viss eg ikkje kan grava ned dopapiret/avføring, og ein liten spade. Har og ei ekstra truse liggande saman med dette. Dette ligg fast i sekken min så eg slepp å hugsa på å ta det med. Eg har senka terskelen på kva som er langtur. I fjor sommar var lengste turen min på 11 km. I år har eg hatt fleire på 8 km, men ingenting som er lenger enn det. Kroppen blir sliten av aktiv betennelse så sjølv om styrke og kondisjon er bra, så orkar rett og slett ikkje kroppen like mykje som før. Eg har mista litt hemningar på det å sleppa sekken og springa bak ein stein for å gå på do. Det hjelp veldig at det er lite folk som går i skogen her eg bur. Likeeins er det lite folk i fjellet der me har hytta vår. I løpet av tre veker i sommar såg med til saman 6 stk på tur. Når det er så lite folk ute, så treng eg ikkje vera redd for å bli observert. Og når eg ikkje er redd for å bli observert, så blir det lettare å gå på tur. Terskelen for å ta ein kviledag har blitt lavare. Før måtte eg på tur kvar dag eg var på fjellet. No kan eg halda meg heime eller bare rusla ein liten tur på rundt 1 km viss eg kjenner at det er det kroppen treng. Då kan eg heller gå litt lengre neste dag. Eg er ikkje så glad i gå der det er mykje folk fordi eg då kjenner på at eg ikkje kan ha full kontroll. Var ein tur til Madonnastatuen i Trillemarka i sommar (totalt 16000 som var der i løpet av skuleferien) og det var godt med folk. Då planla eg dobesøka i detalj på førehand - og hadde ein liten tur i siste skogen før me kom opp på høgfjellet. På veldig dårlege dagar (dvs avføring minst ein gong i timen) blir eg ikkje med familien på tur. Då held eg meg heime eller på hytta. Orkar det rett og slett ikkje. Både fordi eg ikkje orkar springa til skogs/bak ein stein så ofte. Men og fordi kroppen blir så sinnsjukt sliten av aktiv betennelse at eg då søv mykje. Over tid så har eg merka at det som har vore aller viktigast for meg når det gjeld tur og friluftsliv, har vore å snakka med dei rundt meg. Dei som eg går på tur med (i hovudsak familien) forstår korleis eg har det. At forma varierer, at eg må vita kor det er do eller muligheter for å gå på do, at eg ikkje heng på utedoen vår ein halvtime bare fordi eg har lyst, at eg ikkje bare er akutt lat fordi eg ikkje orkar å gå på tur når eg orka det i går. Jo meir eg har delt av at det ikkje alltid er så lett, jo meir forståelse har eg fått for det å leva med kronisk tarmsjukdom. Men viktigaste for meg var å akspetera at turane er annleis. At ein 3 km lang tur er heilt fantastisk i staden for å tenka på at "skulle no heller gått ein skikkeleg langtur opp på den toppen der borte". Sjølv om eg har hatt diagnosen i fleire år, så er det fyrst i år eg har vorte komfortabel med å vera sjuk på tur. Tidlegare har eg droppa turen i staden for å ta med do-kit. Og så skal det jo seiast at eg ikkje hadde blitt lei meg for stomi. Litt andre utfordringar på tur men blir ikkje så avhengig av å ha do tilgjengeleg heile tida. @Kattguld- eg håper at du får fleire svar. Veit det er mange som går i fjellet eller har eit aktivt friluftsliv med MC/UK, med og utan stomi, men veit ikkje om nokon er aktive her. Eg har og søkt etter informasjon om det her tidlegare utan å finna.