Bjellesau

Inspirerende lesing i vintermørket... 👌

Flotte bilder... 👍

For en super fangst... 👍

Ikke mye erfaring med Stormberg, men har en Vestmarka zip-off bukse som er 5 år gammel og vært med på alle turene mine. Det er faktisk den eneste turbuksa mi. Fortsatt i god stand. Dessverre tror jeg ikke den er i sortimentet lenger. Tror jeg betalte rundt 1100 for den.

Omkring høstferien har det blitt så kjølig høyt til fjells at det ikke frister å ligge frosten i en minimalistisk 3-sesongspose. Da liker jeg bedre å fryse i en minimalistisk 2-sesongspose nede ved kysten. I alle fall har det blitt en tradisjon at jeg tar noen teltnetter langs kyststi i høstferien. Denne gangen ble det Hvaler. Og så klarte jeg å lokke med meg eldste datteren på 19 år som turfølge. Vi tok buss i fra Oslo og hoppet av ved stoppestedet "tunnelen vest" på Asmaløy. Derifra ble det 15 minutter på asfalt ned til Vikertangen. Der er et flott friområde med myke og blankpolerte svaberg. Der blir det en liten lunsjpause med suppe og knekkebrød. Vi har pakket relativt lett, med sekker på 11 og 8 kg som inkluderer 3 liter vann. På kyststi er man avhengig av å passere vannkraner underveis, så det er lurt med litt "startkapital". Etter lunsjpausen går stien over strand og siv, gjennom små skogholt og over en liten bro etter vi runder Skipstadkilen. Så går stien på ny helt utpå svabergene ved havet før vi kommer opp til Brattestø marina. De har akkurat lukket ned for sesongen, og dessverre stengt vannkranen. Da må vi klare oss på de 2,5 litrene vi har igjen til neste dag. Innover langs Asmal sundet er det idylliske små badesteder med sandstrand, nyperoser og kystfuru. Ikke fullt så idyllisk er det å krysse broen over til Spjærøy. De har nok ikke tenkt så mye på fotgjengere når de bygget Hvalerbroene. Ut mot Spjærøykilen merker vi at det nærmer seg solnedgang. Solen står lavere og svabergene får en gyllen glød over seg. Det er et flott landskap ute på Spjærodden. Og midt oppi en diger røys av rullesteiner finner vi en liten flat bergflekk, akkurat stor nok til skjærgårdshotellet. Vi rekker akkurat å slå leir og spise middag før mørket kommer krypende. Neste dag er været sommerlig, med skyfri himmel og svak vind. Det er deilig å sitte på svaberget med frokost og kaffe. Nå er alt vannet vårt brukt opp, så vi er nødt til å finne vann i løpet av formiddagen. Ved Brottet på Spjærøy vet jeg at kystledhyttene har vannkran på utsiden. Og de er heldigvis ikke stengt. Der tar vi varm lunsj og drikker oss utørste før vi fyller opp 3 liter. Vi føler oss steinrike. Så blir det å stålsette seg over en ny bro til Vesterøy. Vi går turstien forbi den optiske telegrafen ved Skjelsbu. Det blir et lite stykke asfalt ned mot Utgårdskilen og en liten pause ved Sandholmen. Her er det også fine teltplasser. Men vi skal videre. Odden ved Guttormsvauen er pekt ut som kveldens teltplass. Vi finner den "hemmelige" stranda der ute. Planen var å slå leir her, men lyden av bølgene er formidabel, og lukten av tang er litt for kraftig. Derfor går vi opp fra stranden igjen. Vi slår leir på bergene over i stedet. Her er det rent og tørt med en fantastisk utsikt utover havet. Vi kan sitte å nyte pasta med skinke og ostesaus imens vi ser solen går ned. Det er koselig å ligge i teltet å løse kryssord sammen og høre brenningene brøle utenfor. Før vi sovner går vi ut for å kikke på stjernene. Det er lenge siden jeg har opplevd en så klar stjernehimmel, med en stor og lysende Jupiter i syd. Jeg føler meg virkelig priviligert som får dele denne opplevelsen med datteren min. Neste dag har været slått om. Det har vært morgentåke som akkurat har lettet, men yr melder regn og økende vind utover formiddagen. Vi tar en rask frokost, pakker sakene og setter kursen over Dyrefjellet opp mot Kuvauen. 4 peanøtter og 1 dl vann er det som er igjen. Da er det bare en times transportetappe på asfalt som gjenstår til holdeplassen ved Bratte bakke, og buss tilbake til Oslo.

Scarpa mojito i sitt rette element. 9 år gamle nå. Er visst uslitelige.

Ser magisk ut, og flotte bilder... 👍

Og her enda et: Vaude mark 3

Ser ut som en fantastisk tur, og en fin turrapport...👍

Østmarka på tvers. Jeg og kona fulgte flyktningeruta med start ved Enebakk kirke og målgang på Skullerudstua. Det ble en overnatting ved Tonevannet. Morgengry: Ved Sør Elvåga ser det ut som Beveren holder på med å demme opp bekken som renner fra Eriksvann. Uvanlig lite vind denne helgen. Yr meldte 0 m/s.

Du får kjøpe tredemølle til hunden..

Var bare et forsøk på å være morsom. Jeg har vurdert sko av den typen selv (Hanwag) Så blir spennende å se hvordan du opplever de over tid. Kom gjerne med en oppdatering når de har fått kjørt seg litt.

Bra de ligger på kr 699 på Din Sko da.......

Snasne og noe litt utenom det vanlige. Ser ut som ekspedisjonssko de brukte på 30 tallet.... Uten membran, og muligheter for å skifte sålene?

Vel.... De har mange forskjellige typer av modeller og materialer. Det ene teltet mitt, invenio ul 3 har 11 mm DAC pressfit stenger og 40 D silnylon duk. 3,3 kg med innertelt på 230x175 og høyde på 115 cm er ikke så værst. Det minste teltet, space seamless 1-2 har 20 D silnylon duk, og er ikke sydd, men sveiset sammen. Altså ikke noen fare for lekkasje, eller slitasje i sammensyingen. Stengene er DAC featherlight 8,7. Vekt 1590. Heller ikke tungt. Jeg tror de har flere kvalitetsnivå. Betalte ca 6500 for space seamless for 2 år siden. Jeg har eid både Helsport og Fjellreven telt av nyere årgang og plasserer Vaude teltene mine i omtrent samme kvalitetsklasse.

Vaude invenio 3 ul. 3 manns telt på 3,3 kg med utvendig stangsystem der teltduken festes raskt og smart med strikk. Tåler mye og er svært praktisk i bruk. 5 år gammelt. Tante grønn svikter aldri. Hilleberg allak 2. Det perfekte 2 mannsteltet for de fleste værforhold. Spesielt i varmt vær setter jeg stor pris på ventilasjonen. 3,3 kg. Hilleberg unna. 2,3 kg. Kjøpt på finn i vår, så foreløpig har jeg bare sovet et par netter i det. Lovende. Vaude space seamless sul 1-2. Smart oppsett der du kan velge om du vil reise teltet med ytterduk og innertelt sammen, eller bare bruke innerteltet, som er en blanding av duk og mesh. 2 vestibyler, 1 inngang og 1590 g. Solotelt, men det går å bruke det for 2 som liker å ligge tett.

Å gå med fiskestanga i dette området høres helt sjef ut. Jeg ville da valgt å gå fra Hallingskeid. Fra Osa må du bratt opp 1200 meter.

Jeg var også veldig i stuss om jeg skulle ta med Unna, eller et lettere og luftigere telt. Slik været var på turen kunne jeg brukt et annet telt. Men om noe uforutsett hadde skjedd, og jeg måtte slå leir høyt og utsatt til ved uventet væromslag føltes Unna litt tryggere. Så da ble det 750 g ekstra.

Ja, det må være en ildprøve for knærne med nedstigning på 1633 meter og litt tyngde på sekken... 💪

Vassfjøro er eit realt blikkfang av eit fjell, der det tronar majestetisk opp bak Ulvik innst i Hardangerfjorden. Sjølv oppdaga eg Vassfjøro då ein kollega av meg fortalte at ho hadde vakse opp der inne. Eg ville sjå litt i kartet for å orientere meg, og då fall augo raskt mot denne særmerkte toppen. Og litt av eit namn på eit 1633 meter høgt fjell! Planen var å gå frå Ulvik sentrum og opp til toppen via vatnet Ljoneskrulen for så og følgja ryggjen til Vassfjøro nordaustover. Etter råd frå kjentfolk og forumet her hadde eg sikta meg inn på nedstigning nord for Skrulsvatnet. Siste etappe var å møta turstien frå Osa til Hallingskeid på omlag 1200 meter og følgja den til Bergensbanen, der eg skulle hoppa på eit tog til Oslo. Då værmeldinga for 13. og 14. august var så strålande god, klinkar eg til. Tog frå Oslo til Geilo, buss til Eidfjord og båt inn til Ulvik. Allereie når båten krusar inn mot Ulvik ser eg Vassfjøro over åskanten. Det er full sommar i Hardanger og ikkje eit vindpust. Landskapet vibrerar i den brennande ettermiddagen. Vegen går opp til Solsævatnet, fyst på asfalt, så på traktorveg og tilslutt på sti. Frå Solsævatnet er det umerka sti til Ljoneskrulen forbi restane av dei gamle Sveigstølane. Det er bratt og eg svettar som ein gris oppetter lia. Men eg nærmar meg: Oppe ved Ljoneskrulen treff eg ein turgåar som akkurat har vært på Vassfjøro. Han fortel om ein heller utrygg nedfart mot Ljoneskrulen og anbefalar ikkje den vegen om eg skal opp. Eg skal vedgå eg vert litt betenkt. Men eg får vel sova på det. Teltet vert reist på ein odde i nordenden av vatnet. Eit mektig og nesten litt trugande landskap. Alle kleda er søkk blaute av svette og eg legg alt til tørk. Eg vaknar i grålysinga. Liggeunderlaget har sklidd ned i eine sideveggen. Heile innerteltet er dekka av små kondensperler. Soveposen er fuktig og klam. Og kleda er like våte som igår. Våtare faktisk. Det må være lite sol her for sjeldan har eg opplevd så mykje fukt og kondens. Klokka 8 er morgonsola framleis ein time i frå teltet. Det blir ein kjapp frukost og ein kaffi før eg pakkar sakene. 11 kg har eg på ryggen. Eg går roleg oppover. Inga kaving eller stressing. Tek meg tid til å finna den beste vegen. Det er bratt, men eigentleg ikkje noko problem. Lett klyving nokre stader. Snart kan eg sjå ned på Ljoneskrulen. Det er eit vilt og knudrete landskap her oppe. På omlag 1400 meter tek snøfonner over heile landskapet. Og endeleg, over 3 timar sidan eg braut leir, ser eg toppvarden framfor meg. På toppen er det eit flott utsyn til både Folgefonna og Hardangerjøkulen og fjorden. Eg kan kjenne at eg har lite energi, så eg fyrer opp primusen for å koka nudlar og spekepølse. Eg legg òg ut både telt og sovepose til tørk. Medan eg sit slik kjem det opp ein kar med hund frå den andre sida av fjellet. Me har oss ein liten prat før han legg på veg nedover. Eg kosar meg på toppen i 1 og 1/2 time før eg set kompasskurs innover fjellryggen. Det er gnistrande flott i fjellet. Navigeringa ned til Skrulsvatnet går greit, og eg følgjer anbefalinga med å gå rundt og ned på nordsida av vatnet og ikkje den bratte sørsida. Snart kan eg høyre ein veldig fossadur. Det er ein stor og stri bekk som eg må forbi. Heldigvis renn den ned i eit mellombasseng der den flatar ut. Der går det greit å vasse over. Vidare rundt vatnet er det eindel mikroterreng å ta omsyn til. Stundom går eg meg litt fast og må finna ein ny veg. På ein bratt stad finn eg ein lur korridor mellom bergveggen og ei snøfonn. Ikkje lenge etter rundar eg nordsida på Skrulsvatnet og då er det ikkje lenge til eg skal slå leir. Og teltplassen denne natta blir av dei betre. Tørt underlag i 100% vater. Fine nakne svaberg rett utafor teltdøra og fin bekk med iskaldt smeltevatten rett i nærleiken. Eg kan leggje alle kleda til tørk på berget og det er varmt nok til at ein kan sitja i berre trusa på 1300 meter klokka 9 på kvelden. Eg kokar middag og lar fjellroen senka seg. Betre enn dette er det kanskje ikkje mogeleg å få det? På natta blir det væromslag. Regn og vind. Det får bli frukost og kaffikoking innandørs. Og så er det berre å treffa den merka turstien frå Osa. Det blir litt leiting etter trygg veg når ein går på tvers av furene i terrenget. Men brått får eg auge på ein stor varde. Og ein endå større utsikt: Då er det berre å følgja dei raude T-ane heilt fram til Hallingskeid stasjon. Eg går no inn i eit litt gudsforlatt område og stien følgjer ein svart og steil fjellvegg nokre kilometer. Kanskje det er været som gjev landskapet eit litt dystert preg, med skydekke og småregn. Det er mykje snø her, sjølv om eg berre er på 12-1300 meter. Har faktisk aldri sett så mykje snø på denne høgda før midt i august. Men snøen må sleppa taket når eg kjem meg lågare ned, og i Buadalen før Hallingskeid stasjon er det atter frodig fjellvegitasjon. Då er det berre å vente på toget. Og på Bergensbanen er det jo alltid forseinka. Men det gjer ikkje noko. Eg kjenner berre stor glede etter ein uvanleg flott tur. Fantastisk område dette. Ein tur med litt hår på brøstet.

Denne ser jo grei ut: https://www.widforss.no/vaude-proof-28-phantom-black

Fin turrapport. Koste meg ordentlig når jeg leste den, og lengtet etter tur selv om jeg akkurat kom hjem fra egne eventyr. (Fivefingersko OG hjemestrikkede Selbuvotter med G-nøkkel. Det var stilig....)

Nøyaktig lik erfaring med SPOT som deg, og gikk for 2 år siden over til Garmin Inreach. Oppsigelse av SPOT abonnementet var en prøvelse. Det må være lettere å søke visum i Nord Korea.

Ser ut som en super tur 👍

Har du et godt liggeunderlag med R- verdi på ca 5 eller høyere?