Bjellesau

Østmarka på tvers. Jeg og kona fulgte flyktningeruta med start ved Enebakk kirke og målgang på Skullerudstua. Det ble en overnatting ved Tonevannet. Morgengry: Ved Sør Elvåga ser det ut som Beveren holder på med å demme opp bekken som renner fra Eriksvann. Uvanlig lite vind denne helgen. Yr meldte 0 m/s.

Du får kjøpe tredemølle til hunden..

Var bare et forsøk på å være morsom. Jeg har vurdert sko av den typen selv (Hanwag) Så blir spennende å se hvordan du opplever de over tid. Kom gjerne med en oppdatering når de har fått kjørt seg litt.

Bra de ligger på kr 699 på Din Sko da.......

Snasne og noe litt utenom det vanlige. Ser ut som ekspedisjonssko de brukte på 30 tallet.... Uten membran, og muligheter for å skifte sålene?

Vel.... De har mange forskjellige typer av modeller og materialer. Det ene teltet mitt, invenio ul 3 har 11 mm DAC pressfit stenger og 40 D silnylon duk. 3,3 kg med innertelt på 230x175 og høyde på 115 cm er ikke så værst. Det minste teltet, space seamless 1-2 har 20 D silnylon duk, og er ikke sydd, men sveiset sammen. Altså ikke noen fare for lekkasje, eller slitasje i sammensyingen. Stengene er DAC featherlight 8,7. Vekt 1590. Heller ikke tungt. Jeg tror de har flere kvalitetsnivå. Betalte ca 6500 for space seamless for 2 år siden. Jeg har eid både Helsport og Fjellreven telt av nyere årgang og plasserer Vaude teltene mine i omtrent samme kvalitetsklasse.

Vaude invenio 3 ul. 3 manns telt på 3,3 kg med utvendig stangsystem der teltduken festes raskt og smart med strikk. Tåler mye og er svært praktisk i bruk. 5 år gammelt. Tante grønn svikter aldri. Hilleberg allak 2. Det perfekte 2 mannsteltet for de fleste værforhold. Spesielt i varmt vær setter jeg stor pris på ventilasjonen. 3,3 kg. Hilleberg unna. 2,3 kg. Kjøpt på finn i vår, så foreløpig har jeg bare sovet et par netter i det. Lovende. Vaude space seamless sul 1-2. Smart oppsett der du kan velge om du vil reise teltet med ytterduk og innertelt sammen, eller bare bruke innerteltet, som er en blanding av duk og mesh. 2 vestibyler, 1 inngang og 1590 g. Solotelt, men det går å bruke det for 2 som liker å ligge tett.

Å gå med fiskestanga i dette området høres helt sjef ut. Jeg ville da valgt å gå fra Hallingskeid. Fra Osa må du bratt opp 1200 meter.

Jeg var også veldig i stuss om jeg skulle ta med Unna, eller et lettere og luftigere telt. Slik været var på turen kunne jeg brukt et annet telt. Men om noe uforutsett hadde skjedd, og jeg måtte slå leir høyt og utsatt til ved uventet væromslag føltes Unna litt tryggere. Så da ble det 750 g ekstra.

Ja, det må være en ildprøve for knærne med nedstigning på 1633 meter og litt tyngde på sekken... 💪

Vassfjøro er eit realt blikkfang av eit fjell, der det tronar majestetisk opp bak Ulvik innst i Hardangerfjorden. Sjølv oppdaga eg Vassfjøro då ein kollega av meg fortalte at ho hadde vakse opp der inne. Eg ville sjå litt i kartet for å orientere meg, og då fall augo raskt mot denne særmerkte toppen. Og litt av eit namn på eit 1633 meter høgt fjell! Planen var å gå frå Ulvik sentrum og opp til toppen via vatnet Ljoneskrulen for så og følgja ryggjen til Vassfjøro nordaustover. Etter råd frå kjentfolk og forumet her hadde eg sikta meg inn på nedstigning nord for Skrulsvatnet. Siste etappe var å møta turstien frå Osa til Hallingskeid på omlag 1200 meter og følgja den til Bergensbanen, der eg skulle hoppa på eit tog til Oslo. Då værmeldinga for 13. og 14. august var så strålande god, klinkar eg til. Tog frå Oslo til Geilo, buss til Eidfjord og båt inn til Ulvik. Allereie når båten krusar inn mot Ulvik ser eg Vassfjøro over åskanten. Det er full sommar i Hardanger og ikkje eit vindpust. Landskapet vibrerar i den brennande ettermiddagen. Vegen går opp til Solsævatnet, fyst på asfalt, så på traktorveg og tilslutt på sti. Frå Solsævatnet er det umerka sti til Ljoneskrulen forbi restane av dei gamle Sveigstølane. Det er bratt og eg svettar som ein gris oppetter lia. Men eg nærmar meg: Oppe ved Ljoneskrulen treff eg ein turgåar som akkurat har vært på Vassfjøro. Han fortel om ein heller utrygg nedfart mot Ljoneskrulen og anbefalar ikkje den vegen om eg skal opp. Eg skal vedgå eg vert litt betenkt. Men eg får vel sova på det. Teltet vert reist på ein odde i nordenden av vatnet. Eit mektig og nesten litt trugande landskap. Alle kleda er søkk blaute av svette og eg legg alt til tørk. Eg vaknar i grålysinga. Liggeunderlaget har sklidd ned i eine sideveggen. Heile innerteltet er dekka av små kondensperler. Soveposen er fuktig og klam. Og kleda er like våte som igår. Våtare faktisk. Det må være lite sol her for sjeldan har eg opplevd så mykje fukt og kondens. Klokka 8 er morgonsola framleis ein time i frå teltet. Det blir ein kjapp frukost og ein kaffi før eg pakkar sakene. 11 kg har eg på ryggen. Eg går roleg oppover. Inga kaving eller stressing. Tek meg tid til å finna den beste vegen. Det er bratt, men eigentleg ikkje noko problem. Lett klyving nokre stader. Snart kan eg sjå ned på Ljoneskrulen. Det er eit vilt og knudrete landskap her oppe. På omlag 1400 meter tek snøfonner over heile landskapet. Og endeleg, over 3 timar sidan eg braut leir, ser eg toppvarden framfor meg. På toppen er det eit flott utsyn til både Folgefonna og Hardangerjøkulen og fjorden. Eg kan kjenne at eg har lite energi, så eg fyrer opp primusen for å koka nudlar og spekepølse. Eg legg òg ut både telt og sovepose til tørk. Medan eg sit slik kjem det opp ein kar med hund frå den andre sida av fjellet. Me har oss ein liten prat før han legg på veg nedover. Eg kosar meg på toppen i 1 og 1/2 time før eg set kompasskurs innover fjellryggen. Det er gnistrande flott i fjellet. Navigeringa ned til Skrulsvatnet går greit, og eg følgjer anbefalinga med å gå rundt og ned på nordsida av vatnet og ikkje den bratte sørsida. Snart kan eg høyre ein veldig fossadur. Det er ein stor og stri bekk som eg må forbi. Heldigvis renn den ned i eit mellombasseng der den flatar ut. Der går det greit å vasse over. Vidare rundt vatnet er det eindel mikroterreng å ta omsyn til. Stundom går eg meg litt fast og må finna ein ny veg. På ein bratt stad finn eg ein lur korridor mellom bergveggen og ei snøfonn. Ikkje lenge etter rundar eg nordsida på Skrulsvatnet og då er det ikkje lenge til eg skal slå leir. Og teltplassen denne natta blir av dei betre. Tørt underlag i 100% vater. Fine nakne svaberg rett utafor teltdøra og fin bekk med iskaldt smeltevatten rett i nærleiken. Eg kan leggje alle kleda til tørk på berget og det er varmt nok til at ein kan sitja i berre trusa på 1300 meter klokka 9 på kvelden. Eg kokar middag og lar fjellroen senka seg. Betre enn dette er det kanskje ikkje mogeleg å få det? På natta blir det væromslag. Regn og vind. Det får bli frukost og kaffikoking innandørs. Og så er det berre å treffa den merka turstien frå Osa. Det blir litt leiting etter trygg veg når ein går på tvers av furene i terrenget. Men brått får eg auge på ein stor varde. Og ein endå større utsikt: Då er det berre å følgja dei raude T-ane heilt fram til Hallingskeid stasjon. Eg går no inn i eit litt gudsforlatt område og stien følgjer ein svart og steil fjellvegg nokre kilometer. Kanskje det er været som gjev landskapet eit litt dystert preg, med skydekke og småregn. Det er mykje snø her, sjølv om eg berre er på 12-1300 meter. Har faktisk aldri sett så mykje snø på denne høgda før midt i august. Men snøen må sleppa taket når eg kjem meg lågare ned, og i Buadalen før Hallingskeid stasjon er det atter frodig fjellvegitasjon. Då er det berre å vente på toget. Og på Bergensbanen er det jo alltid forseinka. Men det gjer ikkje noko. Eg kjenner berre stor glede etter ein uvanleg flott tur. Fantastisk område dette. Ein tur med litt hår på brøstet.

Denne ser jo grei ut: https://www.widforss.no/vaude-proof-28-phantom-black

Fin turrapport. Koste meg ordentlig når jeg leste den, og lengtet etter tur selv om jeg akkurat kom hjem fra egne eventyr. (Fivefingersko OG hjemestrikkede Selbuvotter med G-nøkkel. Det var stilig....)

Nøyaktig lik erfaring med SPOT som deg, og gikk for 2 år siden over til Garmin Inreach. Oppsigelse av SPOT abonnementet var en prøvelse. Det må være lettere å søke visum i Nord Korea.

Ser ut som en super tur 👍

Har du et godt liggeunderlag med R- verdi på ca 5 eller høyere?

Vassfjøro i Ulvik.

En liten svipptur på Vestlandet denne helgen...

Jeg bruker også en variasjon over Bjarne sin skjortelakenpute. Jeg bretter dunjakka inn i en Fleece eller ullgenser og knytter armene rundt liggeunderlaget. Da holder puta seg på plass. Tar ikke med dedikert genser, men bruker selvsagt den jeg har med/går i.

Mellomste datter på 16 hadde komponert rute fra Sørkedalen i Oslo til Hønefoss. Turen gikk over Oppkuven, Storflåtan og rett under Ringkollen. Uvant å ikke ha kontroll over kart og valg av rute men veldig hyggelig tur med 2 overnattinger. Leir ved Store Oppkuv-vann. Fuktig og tett urskog. Her vanker det ikke mye folk. Kamp mot jungelen opp til Oppkuven. Endelig Oppkuven. Super leirplass ved Storflåtan. Mye bær i marka nå. Både blåbær, bringebær og markjordbær. Ved Smeden og buss direkte til Peppes pizza.

Alle her er veldig interessert i brukererfaringer. Både noen linjer, og mer utfyllende informasjon. Start gjerne en ny tråd.

Bruker Norge i Bilder, men har ikke merket at det finnes en funksjon for 3D visning. Takk for tipset. Benytter meg forøvrig av Mapant, som er orienteringskart over hele Norge.

Jeg har aldri angret på kjøp av turutstyr som jeg virkelig er fornøyd med, men som dessverre var litt dyrt. Derimot har jeg flere ganger kjøpt noe som ikke helt oppfylte ønskene mine, men var på salg til en meget god pris. Dette har jeg ofte solgt på finn i ettertid. Om cumulus posen er den du mener er klart best for deg kommer du garantert ikke til å savne de 1800 kr du sparer. En god dunpose vil du ha glede av i veldig mange år.

Da virker det som nordsiden av Skrulsvatnet er den sikreste ruten. Utvekslet nylig noen eposter med noen som var godt kjent i området og fikk samme råd der. Takker forøvrig for svar og flott vinterbilde.

La du forresten merke til hvordan terrenget var på sørsiden av Skrulsvatnet?